پرینترهای سه بعدی sls اولین تکنیک تولید مواد افزودنی بودند که در اواسط دهه 1980 توسط دکتر کارل دکار و دکتر جوباینان در دانشگاه تگزاس در آستین توسعه یافت.
نوآوری در این زمینه اخیراً افزایش یافته است و SLS مبتنی بر پلاستیک اکنون به دنبال سایر فناوری های چاپ سه بعدی مانند stereolithography (SLA) و مدل سازی رسوب ذوب شده (FDM) هستند تا با استفاده از سیستم های قابل فشرده و در دسترس فعالیت گسترده داشته باشد.
پرینترهای سه بعدی SLS از لیزر پرقدرت برای ادغام ذرات کوچک پودر پلیمر استفاده می کنند.
پرینترهای سه بعدی sls برای کاربردهای بی شماری، از بزرگترین قطعات یدکی در جهان گرفته تا لباس چاپی سفارشی مورد استفاده قرار می گیرند. بزرگترین سیستم ها می توانند قطعات به طول 1 متر را چاپ کنند.
پرینترهای صنعتی سه بعدی sls از یک لیزر دی اکسید کربن با قدرت یک یا چند منظوره استفاده می کنند. هرچه حجم ساخت بزرگتر باشد ، سیستم پیچیده تر است. SLS صنعتی برای جلوگیری از اکسیداسیون و تخریب پودر به یک محیط بی اثر ازت یا گازهای دیگر احتیاج دارد. بنابراین ، پمپ های انتخابی لیزر صنعتی به تجهیزات تخصصی انتقال هوا احتیاج دارند. این سیستم ها همچنین به قدرت صنعتی احتیاج دارند. حتی کوچکترین ماشین آلات صنعتی حداقل به 10 متر مربع فضای نصب نیاز دارند.